En David zag dat het goed was

Een auto kopen in Mexico-Stad is niet eenvoudig. Vorige week probeerde Fermín, broer van mijn gastheer, nog in een week tijd een occasion aan te schaffen, waarmee hij zijn werk als taxi-chauffeur in een kleinere stad weer zou kunnen oppakken.

Vol goede moed logeerde Fermín zeven dagen bij zijn broer, terwijl hij dagelijks de Mexicaanse equivalenten van Marktplaats afstruinde en verkoper na verkoper aan de lijn had. Na tientallen telefoontjes en een paar bezoekjes bleek echter dat de enige interessante deal ook voorkwam op de online database voor gestolen auto’s. Die database leek ook nog eens groter dan het aanbod occasions.

Met die wetenschap in het achterhoofd begon ik mijn zoektocht naar een vocho, de klassieke Volkswagen kever. Het aanbod lijkt oneindig, maar na wat filters hier en wat prijsverlagingen daar viel het merendeel snel af. Gelukkig zagen mijn oplettende vrienden toevallig een rode beatle geparkeerd staan, maakten een afspraak om mijn potentiële reisgezel te bezichtigen, en klaar was Kees. Dacht ik. Omdat ik niets van auto’s weet en een blonde reiziger in Mexico snel is opgelicht, nam ik David mee. David is bevriend met de gastheer waar ik momenteel verblijf en wilde mij graag helpen. Vooruit, de uren dat hij niet in zijn taxi kon zitten heb ik hem vergoed, maar dat was logisch. David rukte aan kabels en draden waarvan ik het bestaan slechts uit een vlug gegoogle afbeelding kende. David haalde stoelen, tapijt en achterbank overhoop. David onderzocht het reservewiel en david keek onder de auto, dat schijnbaar chassis wordt genoemd. David maakte een kort ommetje. David zag dat het goed was.

Vandaag koop ik mijn eerste kever. Althans, als mevrouw de verkoopster de papieren ook op orde heeft. Want die güero mag misschien slim genoeg zijn om een mechanieker mee te nemen naar de autotest…, nadenken over legale kwesties en het vragen naar belangrijke paperassen is een hele andere column.